W kościołach i parafiach w Wałbrzychu i całym kraju trwają uroczyste msze święte, po których wierni uczestniczą w procesjach i marszach. Mimo, iż jest to jedno z najważniejszych świąt kościelnych i dzień ustawowo wolny od pracy, mało osób zna historię i genealogię tego dnia.
Uroczystość Bożego ciała ustanowiona została na skutek widzeń św. Julianny z Cornillon. To pod jej wpływem bp Robert z Thourotte ustanowił w 1246 r. taką uroczystość dla diecezji Liège. W 1252 r. została ona rozszerzona na Niemcy. Katolicy wierzą, że w 1263 r. miał miejsce cud eucharystyczny w Bolsenie, gdy hostia w rękach wątpiącego w transsubstancjację księdza zaczęła krwawić. Korporał przechowywany w katedrze w pobliskim Orvieto, jest uznawany za ten, na który wówczas spadły krople krwi.
W 1264 r. papież Urban IV bullą Transiturus ustanowił tę uroczystość Bożego ciała wspólną dla całego Kościoła. Uzasadniając przyczyny jej wprowadzenia wskazał: „[…] zadośćuczynienie za znieważanie Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, błędy heretyków oraz uczczenie pamiątki ustanowienia Najświętszego Sakramentu, która w Wielki Czwartek nie może być uroczyście obchodzona ze względu na powagę Wielkiego Tygodnia.”
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Jednakże ze względu na śmierć Urbana IV bulla ta nie została ogłoszona, a tym samym uroczystość nie została ustanowiona. Uczynił to dopiero papież Jan XXII, który umieścił powyższą bullę w Klementynach.
W 1955 r. Pius XII wprowadzając swoje reformy liturgiczne zlikwidował obchody oktawy uroczystości. Zmianę tę utrzymał Paweł VI wprowadzając w 1969 r. nowe normy kalendarza liturgicznego (Mysterii paschalis).
W Polsce po raz pierwszy uroczystość Bożego ciała wprowadził biskup Nankier w 1320 r. w diecezji krakowskiej. W 1420 r. na synodzie gnieźnieńskim uznano uroczystość za powszechną, obchodzoną we wszystkich kościołach w państwie. W późnym średniowieczu i w renesansie największym sanktuarium kultu Bożego ciała w Polsce był poznański kościół Bożego Ciała.
W Polsce obchody uroczystości wiążą się z procesją z Najświętszym Sakramentem po ulicach parafii. Procesja zatrzymuje się kolejno przy czterech ołtarzach, przy których czytane są związane tematycznie z Eucharystią fragmenty czterech Ewangelii.
W Polsce uroczystość Ciała i Krwi Pańskiej jest dniem ustawowo wolnym od pracy.