Niepełnosprawny szykanowany na ulicy Kościelnej. Nagminna nieznajomość przepisów ruchu drogowego czy zwyczajne chamstwo?

Trąbienie, wyzwiska a nawet groźby karalne - nie tylko pod adresem niepełnosprawnego, ale i obserwujących eksperyment dziennikarzy padały z ust kierowców zbulwersowanych pojawieniem się na jezdni intruza w postaci osoby poruszającej się na wózku. Wszystko za sprawą Stowarzyszenia Nowoczesny Wałbrzych, którego członkowie chcieli zwrócić uwagę mediów, a za naszym pośrednictwem władz miasta, na bezradność osoby niepełnosprawnej poruszającej się właśnie po tej nowo wyremontowanej części wałbrzyskiego śródmieścia.

Ulica Kościelna na odcinku od ulicy Moniuszki do ulicy Pankiewicza w oczach osoby poruszającej się na wózku inwalidzkim czy też matki z wózkiem dziecięcym nie posiada właściwie chodnika. Podniesiony fragment jezdni mogący być branym za chodnik nie nadaje się do użytku z uwagi na wystające o kilka centymetrów ponad jego powierzchnię studzienki oraz schody, będące barierami nie do pokonania dla osoby niepełnosprawnej.

Chodnik na tym odcinku ulicy Kościelnej nie jest jednak potrzebny, ponieważ ta część śródmieścia została włączona do tzw strefy zamieszkania, o czym informują kierowców znaki D-40. Pierwszy przy wjeździe na wysokości sklepu Caritas – drugi, kończący strefę, przy skrzyżowaniu z ulicą Pankiewicza. Co to oznacza?

Oznacza to, że strefa zamieszkania powinna być spokojnym miejscem, azylem dla mieszkańców naszych osiedli. Jak mogliśmy się dziś przekonać, ta na Kościelnej nie ma z azylem nic wspólnego. Kierowcy nie tylko nie respektują tego znaku i zasad z nim związanych, ale w ogóle nie zdają sobie sprawy ze znaczenia i szykan nakładanych na nich w strefie zamieszkania.

W obecności dziennikarzy, w świetle kamer i obiektywów, pod adresem osoby niepełnosprawnej, poruszającej się na wózku inwalidzkim posypały się wyzwiska, obelgi i groźby karalne. Oburzeni kierowcy trąbili, klęli, próbowali na wszelkie sposoby ominąć kalekę, spychając go na pobocze, nie bacząc na wysoki, prawie dziesięciocentymetrowy  krawężnik i wąski chodnik, na który inwalida nie miał możliwości wjechać.

Brak informacji

Od lat ulica Kościelna była obskurnym, dziurawym skrótem łączącym ulicę Mickiewicza z Placem na Rozdrożu. Jedynym ograniczeniem było tam ograniczenie prędkości do 40 km/h. Po remoncie postawiono znak D40, który zmienił  zupełnie priorytety komunikacyjne w śródmieściu. O tak drastycznej zmianie organizacji ruchu nikt jednak kierowców nie poinformował. Ci zaś ciągle jeżdżą tamtędy jak po „zwykłej ulicy”, traktując każdego kto zejdzie choć na krok z bardzo wąskiego chodniczka jak intruza. Tymczasem to oni są tymi, którzy powinni się podporządkować. Wybierając tę drogę muszą pamiętać, że mają obowiązek czekać tak długo, jak długo ostatnie dziecko, pieszy czy niepełnosprawny zejdzie z drogi.

Czym jest strefa zamieszkania?

„Strefa zamieszkania”, to specjalny obszar nie tylko ze względu na obowiązujące normy prawne, ale także z uwagi na to, że ma on służyć przede wszystkim osobom tam zamieszkującym, wypoczywającym, uczęszczającym do szkół, robiących zakupy w sieciach sklepów, itp. Ma on również spowodować, aby bawiącym się na tym obszarze dzieciom zapewnić maksimum bezpieczeństwa. Strefy zamieszkania to swoisty azyl dla pieszych i obszar, w którym pieszy powinien czuć się bezpieczny. Normy prawne dopuszczają jednak możliwość wjazdu pojazdów mechanicznych, na specjalnych zasadach.

W „strefie zamieszkania” pieszy może korzystać z całej szerokości drogi i ma pierwszeństwo przed pojazdami.

Zdefiniowane w prawie drogowym pojęcia „drogi”, „przejścia dla pieszych” tracą swe znaczenie, bowiem pieszy korzysta z całej szerokości drogi, dlatego nie jest wymagana budowa chodników, natomiast wyznaczanie „przejść dla pieszych” jest niecelowe, a wręcz nieprawidłowe i może w istotny sposób wpływać na niepożądane zachowania kierujących, nierespektujących pierwszeństwa pieszych w innych miejscach niż tylko przejścia dla pieszych.

W strefie zamieszkania obowiązuje drastyczne ograniczenie prędkości

Dla zapewnienia bezpieczeństwa pieszym, a kierującym możliwości należytej obserwacji odbywającego się ruchu pieszych i odpowiedniego reagowania w „strefie zamieszkania” obowiązuje prędkość pojazdów ograniczona do 20 km/h.

Dzieci mogą swobodnie i w niekontrolowany sposób wybiegać na ulicę

Przyporządkowanie ruchu pieszym w strefie zamieszkania znosi obowiązek zapewnienia opieki pieszym do lat 7, co daje możliwość przebywania na drodze dziecka, nie do końca umiejącego rozpoznać zagrożenia i należycie reagować na zaistniałą sytuację w ruchu drogowym.

Pojazd znajdujący się w strefie zamieszkania jest ostatni w kolejce – i musi się podporządkować

Kierujący pojazdem wyjeżdżającym ze „strefy zamieszkania” zostanie o tym poinformowany przez znak drogowy D – 41, co jest jednoznaczne z koniecznością zachowania szczególnej ostrożności oraz ustąpienia pierwszeństwa wszystkim uczestnikom ruchu, jako włączający się do ruchu.