Tematy: boks dzierżoniów sport
Powoli kończy się niestety generacja najciekawszych polskich pięściarzy zawodowych. Większość przeszła już na sportową emeryturę, inni – jak na przykład Tomasz Adamek, jeszcze próbują swych sił, a jeszcze inni żegnają się z ringiem. I tak właśnie jest w przypadku Piotra Wilczewskiego (31-3, 10 KO). Przed nami ostatnia, pożegnalna walka w karierze „Wilka”.
Pięściarz z Dzierżoniowa ostatnią walkę stoczył w czerwcu 2012 roku, wygrywając na punkty. Były plany walki Maćkiem Miszkiniem, lecz ten drugi wycofał się i do pojedynku ostatecznie nie doszło. Wilczewski już wcześniej pomagał Andrzejowi Gmitrukowi w szkoleniu innych, więc po 2012 roku już na pełnych obrotach zajął się trenowaniem. Stał w narożniku między innymi Mariusza Wacha, Mateusza Masternaka, Adama Balskiego, Kamila Łaszczyka, Patryka Szymańskiego czy Kamila Szeremety.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Jako pięściarz Wilczewski największy sukces zanotował w marcu 2011 roku. Pojechał na teren rywala do Finlandii i zastopował faworyzowanego Amina Asikainena w jedenastej rundzie, zostając mistrzem Europy kategorii super średniej (72,2kg). Pas stracił na rzecz mistrza olimpijskiego i późniejszego dwukrotnego mistrza świata, Jamesa DeGale’a. Sędziowie przyznali wówczas w Liverpoolu minimalne zwycięstwo Anglikowi, w dodatku stosunkiem głosów dwa do remisu. Na neutralnym ringu wynik byłby zapewne inny. Polak przegrał również na punkty z innym mistrzem świata, Arthurem Abrahamem, lecz wtedy walczył nie tylko z rywalem, ale i chorobą.
„Wilk” ostatni raz między linami, przynajmniej jako bokser zawodowy, zamelduje się 6 października. Oczywiście w swoim Dzierżoniowie. Rywalem Polaka w umownym limicie wagowym będzie Giorgi Kandelaki (21-31-3, 9 KO).
– Gruzin to nikt poważny, ale nie o to przecież chodzi. To ma być pożegnalny występ przed swoją publicznością i w swoim mieście – powiedział Wilczewski, który w zeszłym miesiącu skończył czterdzieści lat.
Podczas tego wieczoru pokażą się również pięściarze klubu DKB Dzierżoniów, trenowani na co dzień przez Wilczewskiego.