Autostrada Rabiegi-Kani. Symboliczny protest Francuzów przeciw zmianom nazw ulic w Wałbrzychu

Tematy: wałbrzych

---

Z inicjatywy Mera miasta Auby (Północna Francja), pana Freddy Kaczmarek, w sobotę 8 lipca 2017r.  nastąpiło uroczyste nadanie autostradzie A-21 (Północna Francja) nazwy „Autoroute de la Liberté Rabiega-Kania” czyli „Autostrada Wolności Rabiega-Kania”

Jest to odzew polonijnego środowiska północnej Francji, Związków Kombatanckich, jak i związków byłych górników wobec decyzji o likwidacji ulic Tomasza Rabiegi i Bronisława Kani w Wałbrzychu. Tak jak czytamy w odezwie, jest to inicjatywa symbolicznej walki przeciwko niesprawiedliwości w działaniu polskiego Rządu w zamazywaniu pamięci o bohaterach narodowych, którzy polegli w walce z nazizmem „Za Naszą i Waszą Wolność”.

Autostrada A21 to 57 km odcinek, łączący departamenty Nord i Pas-de-Calais, od miejscowości Bruay-La-Buissières do Valenciennes via oraz dwa duże miasta Lens i Douai. Jest to popularna trasa, którą mieszkańcy tego górniczego okręgu północnej Francji wybierają w drodze do Polski.

Bronisław KANIA (pseudonimy : Bronck, Smialek) urodz^ł się 8 lutego 1906r. w Opalance (Polska), został ścięty 21 sierpnia 1943r. w Douai (Pas-de-Calais); górnik, komunista, żołnierz Międzynarodowych Brygad, członek Ruchu Oporu w okręgu Nord – Pas de Calais.

Bronisław Kania był czwartym z kolei w rodzinie składającej się z ośmiorga dzieci. Przyjechał do Francji w latach 1920 i pracował w Escaudain (Nord) jako górnik. Po działaniach Rządu Francuskiego przeciwko związkowcom i komunistom został zwolniony z pracy. Przez ktrótki okres pracował w Pennearoya, a następnie w kopalni w Courcelles-les-Lens. Mieszkał w Noyelles-sous-Lens.

Był jednym z licznych polskich górników, którzy walczyli w Międzynarodowych Brygadach w Hiszpanii. W czasie górniczych strajków w maju i czerwcu 1941r. był w kierownictwie MOI (sekcja cudzoziemskich robotników) u boku Jana Rutkowskiego i Rudolfa Larysza. Dokonał licznych sabotaży i walczył z Niemcami z bronią w ręku. 21 października 1942r. przewodząc grupie FTP dokonał śmiałego zamachu bombowego na kasyno oficerskie „Soldatenheim”, znajdujące się w centrum miasta Lille. Zginęło wówczas 26 Niemców, a wielu zostało rannych. Skutkiem tego zamachu były represje i liczne aresztowania. Jeden z aresztowanych w lutym 1943 r. partyzantów podczas tortur wydał kolegów. 14 kwietnia 1943r. Kania został aresztowany przez francuską drugą Brygadę Bezpieczeństwa. Specjalna Sekcja Bezpieczeństwa w Douai uznawała Kanię za niebezpiecznego anarchistę i jednego z czołowych organizatorów działań terrorystycznych okręgu Nord-Pas-de-Calais.

Przedstawiony przez Sąd Specjalny akt oskarżenia przypisał mu dokonanie 15 sabotaży na liniach kolejowych, egzekucję Volksdeutsche’a, napad na komisariat policji w Noeux les Mines, dwa napady z granatami na niemiecką siedzibę „Soldatenheim” w Lille. Został skazany w lipcu 1943 r. na karę śmierci. Został ścięty na dziedzińcu więzienia w Douai. Jego towarzysze: Santarini – Włoch z ex-brygad międzynarodowych, Suzanna Foka i Rosjanin Victor Bialik zostali skazani na trzy do pięciu lat deportacji.

Źródło : archiwa Muzeum Ruchu Oporu w Denain.